Tag Archives: Regisseur

De vele gezichten van Tineke Schouten

We volgen de cabaretière bij het maken van haar meest recente voorstelling Dubbel. Hoe gaat ze om met de tegenslagen die de coronacrisis met zich meebrengt? En hoe weet ze een balans te vinden tussen haar werk en haar drukke familieleven? Zo krijgen we een inkijkje in het leven van de vrouw die al 40 jaar voor uitverkochte zalen staat.

Bekijk de film hier.

Podcast: Verdronken verdriet

Trailer Verdronken Verdriet

Typisch heeft ook een podcast, met verhalen die je níet op televisie ziet. Vanaf 2 november is de podcast ‘Verdronken Verdriet’ te beluisteren. Tijdens het filmen ontmoet Lisa Bom (één van de makers van Typisch Renesse) een onbekend familielid. Wie is zij? Lisa stuit op een verzwegen familiedrama dat haar terugvoert naar de Watersnoodramp van 1953. Hoe dieper ze graaft om de waarheid te achterhalen, hoe meer familieleden ze ontdekt waar nooit meer over is gesproken. Zoals de kinderen die destijds verdronken en de in de rampnacht geboren baby die drijvend op een vlot de kou niet overleefde. In de podcast doorbreekt Lisa voor het eerst het Zeeuwse zwijgen.

“Ik ben nu 89 en kan het nog steeds niet zeggen waarom ik er nog ben en ik zoveel anderen heb zien verdrinken.”

Luister via Spotify
Luister via NPO Radio 1
Luister via Apple Podcast

Aflevering 1: Dus, wij zijn familie van elkaar

Een toevallige ontmoeting in Zeeland met Joyce Slager zorgt voor de start van deze podcast. Joyce blijkt mijn achter-achternicht te zijn en samen delen we een geschiedenis die terug gaat naar de watersnoodramp van 1953. We zoeken uit wat onze familie heeft meegemaakt. Mijn eigen opa heeft op een vlot rondgedreven met zijn familie, terwijl de oma van Joyce de ramp niet wist te overleven, en ook haar zoontje is meegenomen door het water. Er gaan allerlei verhalen rond over de precieze oorzaak van hun verdrinking, maar niemand weet hoe het echt is gegaan. Behalve dat ‘ene familielid’. Maar mijn eerste telefoontje valt niet in goede aarde.

“Ik wil er niks mee te maken hebben, laat me erbuiten!”

Nu te beluisteren: NPO Radio 1, Spotify of in je eigen favoriete podcastapp.

Of hier:

Aflevering 1: Verdronken Verdriet – Dus, wij zijn familie van elkaar


Aflevering 2: Kan je iemand dwingen te praten?

Oma Krina Bom-van der Have

Het gerucht: de oma van Joyce is overleden omdat ze haar varken nog in veiligheid wilde brengen.

Het is moeilijk de waarheid te achterhalen als de meeste mensen al zijn overleden, en diegene die nog leven, de kunst van het zwijgen beheersen. Kloppen de verhalen wel die we hebben gehoord? Langzaam komen Joyce en ik dichter bij de waarheid.

Maar dan komt er bij mijn oma een bijzondere foto op tafel, van nog een gezin dat volgens mijn oma ook is verdronken. Familie van ons. Maar, wie zijn dat dan?

“Oh…. Ik dacht dat mijn oma alleen maar zussen had…”

Aflevering 2 is nu te beluisteren via NPO Radio 1, Spotify of in je eigen favoriete podcastapp.

Of hier:

Aflevering 2: Verdronken Verdriet: Kan je iemand dwingen te praten?


Aflevering 3: De verzwegen baby’s

Een van de zwaarst getroffen dorpen tijdens de ramp is Nieuwerkerk, op het eiland Schouwen Duiveland in Zeeland. De plek waar mijn opa Wim woonde. Samen met zijn familie moest mijn opa vluchten, op een drijvend stuk dak zijn ze kilometers weggedreven. Ze overleefden het allemaal.

Dat zijn de paar zinnen die ik ken over mijn opa’s ervaringen tijdens de Ramp. Maar er schijnt veel meer te zijn, het was traumatisch voor mijn opa. Zo erg zelfs dat hij er nooit iets over heeft gezegd. Toch weet mijn vader een bijzonder detail te vertellen over hun barre tocht op het vlot. Onderweg zouden ze buren zijn tegengekomen die op dát moment een kindje kregen.

Mijn zoektocht brengt me via een getraumatiseerde oom langs kinderen die de ramp hebben meegemaakt en uiteindelijk bij een familielid van het kind dat op het vlot is geboren.

“‘…dit heb ik zelfs nog nooit aan mijn kinderen verteld”

Luister hier aflevering 3:

Aflevering 3: Verdronken Verdriet – De verzwegen baby’s


Aflevering 4: Ieder huisje heeft zijn kruisje

Ik spreek met een ver familielid, Riet Vane. In de nacht van de ramp beviel haar moeder van een kindje. Op een vlot. Vier uur later stierf het van de kou. Ik mag met haar praten, maar ze vindt het moeilijk om de herinneringen op te halen, en ik blijk het lastig vinden om het te horen. Voor het eerst voel ik iets bij de ramp wat in de buurt komt van wat de mensen voelen die dit hebben meegemaakt. En voor het eerst kan ik me voorstellen dat je nooit meer één woord zou willen zeggen over dat wat je hebt gezien en meegemaakt.

Waarom hebben zo veel mensen gezwegen over wat ze hebben gezien en meegemaakt? Waarom werden de verhalen niet doorgegeven aan de volgende generatie? Mijn zoektocht komt steeds weer terug bij dezelfde Zeeuwse uitspraak:

“Wat eije’r an? Daer eije noe niks an.”

Luister hier aflevering 4:

Aflevering 4: Verdronken Verdriet – Ieder huisje heeft zijn kruisje
De stoel van mijn opa. De plek waar hij vaak stilletjes zat te kijken. Hij sprak er nooit over, terwijl hij zo veel had gezien en meegemaakt.

Typisch, een compilatie!

Zou jij direct ja zeggen op de vraag of we je leven mogen komen filmen?

Stel je maar eens voor hoe ingewikkeld het is om mensen voor je camera te krijgen die zich open stellen, die ons laten meekijken in hun dagelijks leven, in de momenten waar ze naartoe werken, of die ze net achter de rug hebben.

Toch kunnen wij van Typisch terugblikken op een bijzonder televisiejaar. Typisch 2018 heeft zowel de kijker, maar ook zeker de makers een andere kant van Nederland laten zien. De Nederlander in allerlei verschillende gedaanten, met bijzondere verhalen, kleine en grote momenten van geluk, saamhorigheid en eenzaamheid.

De wijken volgden elkaar rap op, we bivakkeerden maanden in een wijk, voor research en daarna om te filmen. We begonnen in het Leeuwarden, de arme wijk Wielenpolle. Daarna de multiculturele flat Kleiburg in Amsterdam Zuidoost, de wijk Utrecht Overvecht, daarna namen we bijna dagelijks de boot naar Texel, naar het kleine dorp Oosterend. En tot slot Zevenkamp, een wijk in Rotterdam met vele soorten verhalen.

Kijk mee naar een compilatie van Typisch!

Documentaire: Verlaten

Verlaten
Over heimwee naar de toekomst.

Regie: Hetty Nietsch
Camerawerk: Lisa Bom, Machiel Martens en Frank Moll
Montage: Ronald van Maanen

Uitzenddatum: 5 februari 2018, NPO2, 20.25

 


Een BNNVARA-documentaire van Hetty Nietsch

Ieder jaar eindigen meer dan 35.000 huwelijken in een echtscheiding. Bij ??n op de drie is dat een eenzijdige keuze. Zo worden jaarlijks ruim twaalfduizend mannen en vrouwen ? ongewenst ? door hun partner verlaten. Dat vertellen ons de cijfers van het CBS. De documentaire ?Verlaten? gaat over mannen en vrouwen die na een langdurige relatie van het ene op het andere moment door hun partner in de steek worden gelaten. Ze vertellen indringend over hun ongeloof, boosheid, onbegrip en verdriet. En over de consequenties. Tegenover hun geschiedenissen staat het verhaal van een vrouw die zelf man en kinderen verliet toen ze verliefd werd op een ander. Wat waren de gevolgen van haar keuzes??‘2Doc: Verlaten’?is?maandag 5 februari?om?20.30 uur?te zien?bij BNNVARA?op?NPO 2.

Loes, Suzanne, Rike, Maarten en Jan werden allemaal door hun partner verlaten. Moedig vertellen zij over het proces, de emoties en de gevolgen van de afwijzing. Elk met een persoonlijk en aangrijpend verhaal. En hoewel het heel veel mensen overkomt, is het onderwerp toch beladen en omgeven met taboes. Uit de verhalen in deze documentaire blijkt hoe ontwrichtend zo’n ervaring kan zijn en hoe het zelfbeeld wordt beschadigd.

Voor Loes (35), fotograaf en moeder van twee heel jonge kinderen, kwam de aangekondigde scheiding als een schok. ?Hij heeft mijn hart verbrijzeld?. Ze zag het niet aankomen en toen het gebeurde hoopte ze: “Ik kan dit nog wel fixen”. Voor Rike (59), verpleegkundige, was de schok enorm. Na dertig jaar huwelijk werd haar man verliefd op een collega die meteen bij hem introk, nadat Rike het huis had verlaten. ?Ik ging de laatste spullen ophalen en toen ik het huis doorliep, zag ik dat haar jurkjes al in mijn kast hingen.? Jan (44), filosoof: ?Ik groeide op tijdens de jaren tachtig, in een slagveld van echtscheidingen, en ik was zo trots dat ik al tien jaar een prachtige relatie wist vol te houden. De scheidingsmelding kwam totaal onverwacht, mijn hele wereld kreeg een ander licht.? Maarten (64), huisarts: ?Ik kan gewoon niet geloven dat je kunt stoppen met van iemand te houden…?

Verweven door het verhaal van deze vier hoofdpersonen is het persoonlijk verslag van Suzanne (43), columniste. Wat haar gebeurde, staat haaks op de ervaringen van de andere vier hoofdpersonen. Zij liep vast in haar gezin, met drie jonge kinderen, ze werd verliefd en ging samenwonen met haar nieuwe partner. Een gebeurtenis met grote gevolgen. De ironie van haar leven, zelf noemt ze het ‘karma’, is dat ze een paar jaar later zelf verlaten werd door haar nieuwe partner. Zo werd ze ongewild deskundig op het gebied van verlaten en verlaten worden. Zij vertelt hoe het kon gebeuren en wat de consequenties waren. Een openhartig relaas van een vrouw en moeder die zich uiteindelijk afvraagt of alles het waard was, maar toch hoopt dat ze ooit kan terugkijken op een liefde die heel mooi was.

Hetty Nietsch (onder meer regisseur van ?Valentijn?, ?De Kleine Wereld van Machteld Cossee?, ?Enkele Reis naar het Kalifaat? en zo?n veertig Zembla?s): ?Ik heb deze documentaire gemaakt omdat ik wil laten zien dat die ervaring een trauma oplevert. Rouw vooral, om iemand die nog wel leeft maar er niet meer is. Die kwetsuur wordt onderbelicht. Omstanders denken al snel: hou maar op met je verdriet, die persoon is het niet waard. Maar ze vergeten dat degene die jou dit aandeed, juist de persoon was die je het meest vertrouwde in het leven. De rouw daarover kost soms nog meer tijd dan de rouw om iemand die overleden is.?

 

 

 

Documentaireserie: Het Handbalsprookje

Trailer:

Bekijk hier de afleveringen.

Nooit eerder speelde het vrouwen handbalteam van Nederland op de Olympische Spelen.?Maar nu, in 2016, doen ze voor het eerst mee.?De?vrouwen zingen in koor: We gaan naar Rio! One Team One Dream!

In de documentaire-serie ‘Het Handbalsprookje’, volgde ik het team?een half jaar lang. Mijn?camera legde de vrouwen?vast op grote toernooien, tijdens stages, bij hun eigen?clubs in het buitenland waar ze voor professionele teams handballen, bij mooie momenten, maar ook bij grote teleurstellingen.

De vierdelige serie gaat over hun successen, inspanningen, eenzaamheid ? maar vooral over de spannende aanloop naar de Olympische Spelen.?Wie mag er mee en wie niet? Hoe zorg je ervoor dat je topfit bent en geen blessures oploopt?

Een serie over een groep vrouwen met ??n doel: debuteren en schitteren op de Olympische Spelen.

De serie is gemaakt in opdracht van Helden en is uitgezonden op Ziggo Sport.

Idee, research, regie, camera, geluid en edit: Lisa Bom
Camera: Menke Visser
Geluid: Nienke de Haar
Eindredactie: Thomas Rijsman
Eindmontage: Vincent Steenmijer
Grading: RedLine, Joel Sahuleka
Audiomix: Hens Zimmerman
Helden Magazine: Barbara Barend, Mari?lle Wennink, Stefan Hack

 

Documentaire: De Kleine Wereld van Machteld Cossee

Bnn Vara Logo

Zes jaar lang volgde ik samen met documentairemaakster Hetty Nietsch het leven van Machteld Cossee. Ik?logeerde bij?Machteld en haar gezin?en legde zo intieme momenten uit hun leven vast.

Buitengewoon authentiek
Hans Beerekamp, recensent NRC Handelsblad

Poster

Hoe leef je je leven als je weet dat jouw wereld op een dag stil en donker zal zijn? De hoofdpersoon in de documentaire ?De kleine wereld van Machteld Cossee? weet dat ze haar lot niet kan ontlopen. Toch probeert ze zo lang mogelijk een zo normaal mogelijk leven te leiden. Dat levert ontroerende momenten op, maar ook frustraties en ruzie en momenten van angst voor de toekomst.

Synopsis
Op haar zeventiende verjaardag krijgt Machteld te horen dat ze het syndroom van Usher heeft. Ze is dan al slechthorend, maar wordt ook nog blind. Binnen het gezin komt die boodschap hard aan. Toch wordt er daarna zelden meer over gesproken. Haar vader is huisarts en vindt het moeilijk te accepteren dat hij niets voor zijn dochter kan betekenen.

Zelf probeert Machteld met haar vriend een zo normaal mogelijk gezinsleven op te bouwen en niet aan haar angst toe te geven. Machteld: ?Als ik eraan denk, vliegt het me letterlijk naar de keel. Dus dan denk ik maar: wat zullen we eten vanavond??

We zien in de film wat Machteld ziet en hoort, hoe ze haar omgeving scant, hoe ze langzaam een buitenstaander in haar eigen leven wordt. Hoe ze vecht met de wens haar eigen leven zin te geven. Machtelds wereld is nu al klein. Altijd is er die angst: wanneer verdwijnen mijn gehoor en mijn laatste zicht, zodat mijn wereld op zijn allerkleinst wordt?

Bekijk hier de documentaire?terug.

De makers, Hetty en Lisa

Niet zielig, wel ontroerend
Trouw

Regie: Hetty Nietsch
Camera: Lisa Bom, Tijn van Neerven, Frank Moll
Montage: Ronald van Maanen
Geluidsnabewerking: Hens Zimmerman
Muziek: Joep Vermolen
Fotografie: Reza Harek
Productiedesign: Joep Brinkman

Aangrijpend verslag
Jean-Pierre Geelen, recensent van de Volkskrant

Indrukwekkende documentaire
LINDA.

Ontluisterend
Vara Gids